 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
На тэрасу суседняга дому
Я спакойна глядзець не магу.
Прывітаньне жыцьцю маладому,
Там – трымаюць любоў і тугу.
Ёсьць у слове маім захапленьне,
Ёсьць імкненьне да ясных разваг.
Бачу я хараство і сумленьне,
I цяжар на жаночых руках.
Маладая прыгожая дама –
Лепшы цьвет сьветларусых жанчын –
На паўдні каля мора таксама,
Але мае разьбіты спачын.
Вунь сядзіць у цяньку кіпарыса,
Побач з ёю каляска стаіць.
Хоць усьмешка – прыветная рыса,
А няшчасьця ня можа ўтаіць.
Бо з расчыненай скрынкі Пандора
Горкіх прыкрасьцяў ссыпала ў быт.
На калясцы калючае гора:
Паўжывы вэтэран-інвалід.
Містэр Сьміт вочы сплюшчыў, трасецца,
У тупую дрымоту загруз.
Гэтак рыба варушыцца ў сетцы,
Гэтак мучыцца сонны мянтуз.
Твар пажоўклы і скрыўлены болем.
Б'е паралюш узапар сем год!
Быў брытанец калісьці вясёлым,
Лёгка зносіў вайсковы паход.
На шляхох, на палёх і ў акопе
Сьмерць круцілася, міма ішла.
I гуляў лейтэнант па Эўропе,
I пашана была, і хвала.
Па вайне не вярнуўся дахаты,
Ён у Швэцыі шчасьце знайшоў.
Ажаніўся. Пасаг той багаты:
Дом, дзьве крамы і шмат барышоў.
А яшчэ і ласкавая жонка.
Дык чаго наракаць і жадаць?
Ажно лёсу ліхая нагонка,
Пацямнела бліскучая гладзь.
Нешта шчасьце з паўгоду трывала,
Можа вынік вайны ўжо такі:
Пацягнула хвароба-навала
Прымака да сябе ў прымакі.
На калясцы калючае гора:
Містэр Сьміт – інвалід, а наўзбоч
На яго пазірае пакора
Васількамі засмучаных воч.
Рукі млеюць. Сама даглядае...
А ў закутках пляткарства паўзе:
– I харошая, і маладая!
Толькі ён, як мазоль на назе.
Дык ня трэба пачуцьцяў прачулых.
Каб ня ведаць пакутаў, нягод, –
Аддала-б у шпіталь, ці прытулак,
А пры добрай нагодзе – развод.
Не зьвяліся ў жыцьці кавалеры.
Хараство іх ня вабіць, ці што?
Але марныя тыя намеры...
Не, ніхто не спакусіць, ніхто.
Місіс Сьміт, місіс Сьміт, дарагая!
Я маўчу. Гэта знак пачуцьця.
Я цішком чулым сэрцам чытаю
Вашу смутную кнігу жыцьця.
Разумею глыбока ахвяру –
Абавязак, сумленьня закон...
Я нясу вам пашану і мару,
I спагаду, і нізкі паклон.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
